Buenas noches!

In een soort van speelgoedvliegtuigje vertrokken we onze backpack reis naar Aruba. Onderweg hebben we de nodige turbulentie gehad en op Aruba stapten we op een groter vliegtuig richting Panama. Gekeken door het raampje vanuit het vliegtuig, werd de natuur alleen maar mooier. Boven Panama zag ik alleen maar bergen en bossen, super groen. Af en toe zag ik wat huisjes met golfplaten als daken. Op Panama city airport aangekomen, keken we vol verbazing naar mensen die rondliepen met mondkapjes. Wat zag dat eruit en we moesten er ook echt om lachen. Even had ik het idee dat ik het vliegveld met een besmettelijke ziekte zou verlaten, maar we werden al snel gerustgesteld... en konden we door. Toch betrapte ik mezelf erop dat ik mijn hand toch iets vaker voor mijn mond hield.

Zo.. aangekomen in the big city, ik was benieuwd. Onderhandeld met wat taxi's en op weg naar ons hostel. Dit ging nog niet zo makkelijk, want wat bleek was dat de mensen echt alleen Spaans spreken, waardoor wij steeds diep in ons wat & hoe boekje zaten te neuzen. Met handen, voeten en het wat & hoe boekje kom je er wel. Ook wat papiamentse woorden kwamen goed van pas. In Panama City staan hoge gebouwen en er is nog veel in aanbouw. Er ligt veel water rondom de stad en de krottenwijkjes komen je tegemoet. In de taxi kregen we het goede nieuws dat ons uitgekozen hostel een hoerenplaats zou zijn, waar je per uur moest betalen. Wat was dat grappig zeg, want hoe maak je dat duidelijk in het Spaans? Aan de woorden fucky, fucky hadden we uiteindelijk genoeg en het gevolg was dat we niet meer bijkwamen van het lachen. Uiteindelijk uitgekomen bij Zuly's hostel. We sliepen op een kamer met twee Canadezen, gezellige mensen. Erg leuk om met veel verschillende reizigers te praten. 'S Avonds Havana's uitgekozen om lekker wat te gaan drinken, wat opnieuw een prostitutie plek bleek te zijn.

De volgende dag zijn we naar het oude gedeelte van Panama city gegaan, namelijk Casco Viejo. De bussen rijden hier als gekken en omdat we te langzaam waren om de bus in te springen hebben we uiteindelijk maar een taxi genomen. In de middag zijn we naar het Parque Natural Metropolita gegaan en hebben we gewandeld. Best gek om zo'n stukje natuur midden in de stad te hebben. We kregen te horen dat we verschillende dieren zouden kunnen zien, maar het enige wat me bijgebleven is, zijn de grote getale mieren die in een rij blaadjes vervoerden. Aan het eind van de middag zijn we naar het Panama kanaal gegaan en hebben we gekeken bij de Miraflores locks. We hebben grote schepen zien binnenkomen en ik vond het best indrukwekkend. Later zijn we stiekem het museum ingegaan en hebben we eens bekeken hoe het nu allemaal in zijn werk gaat. Zoiets roept namelijk altijd veel vragen bij me op. En ja hoor, op die vragen heb ik antwoorden gekregen. De dag werd compleet gemaakt door met een groep vanuit het hostel naar het casino te gaan en in plaats van geld verloren, winst heb gemaakt. Daarna nog even naar Calle Uruguai, het uitgaansgebied, maar daar was helaas weinig te beleven.

Op weg naar El Valle. In de bus hebben Roos & ik ons vermaakt door een weddenschapje te houden. De bus zat propvol en voor ons zat zo'n snottebeldraaier (een saai kind) die volgens ons iets te serieus keek. Roos & ik haalden alles uit de kast om het jongetje aan het lachen te krijgen, niets hielp.. maar we hadden zelf wel de grootste lol! El Valle ligt in het binnenland en is een dorpje in een vulkaankrater. Op Swami's Yoga Camp aangekomen voelt het echt als back tot nature en moeten vooral de mannen hier even aan wennen. We werden vriendelijk ontvangen door de eigenaar met iets te lange rastaharen. Er hing een hippie, peace en hapiness sfeertje. Veel verschillende types ontmoet, waaronder een Frans meisje met ontzettend veel haren op haar benen, twee vlechtjes langs haar gezicht en een ronde bril met touwtjes. Mannen, ik snap dat dat even wennen is. Omringd door veel vegetariërs zat ik op de goede plek en heb ik genoten van een voor mij nieuw soepje. De nacht begon met een speurtocht in de tent. Na de beesten te hebben verwijderd en verstand op nul te hebben gezet, hebben Roos en ik lekker knus geslapen.

Dit was een kort indruk van de eerste paar dagen. De rest komt er aan. Ik ben in totaal 1,5 week in Panama geweest en moest toen wegens familieomstandigheden naar huis. Drie weken later, 1 Juli stap ik weer op het vliegtuig om mijn maatjes weer op te zoeken en de reis af te maken. Op naar Costa Rica en alle mooie verhalen komen er nog aan.

Adiós!