Bon Bini na Korsou

Bon Bini!

Zo, tijd voor een verhaaltje. We zijn al weer een paar dagen op Curaçao en dat bevalt goed! Om nog even vanaf het begin te beginnen, het vertrek. Zondag vetrokken Roos, Tom, Jeroen en ik vanaf Schiphol. We hadden er zo lang naar uitgekeken en toen was het eindelijk zo ver. Ik ben uren bezig geweest met het inpakken van mijn koffer en ik wist echt niet wat ik nu allemaal mee moest nemen, maar gelukkig heb je dan een lieve moeder die je even komt helpen. Op Schiphol maar meteen ingecheckt, zodat we van het zware gesjouw afwaren. Helaas verliep dit niet zo soepel, want jaja, je zult het niet geloven, de koffers waren te zwaar! Terwijl de mannen lachend toekeken, hebben Roos en ik de koffers maar ondersteboven gehaald, om de zware spullen eruit te halen. Op dat moment maakte het me eigenlijk allemaal niet meer zoveel uit wat ik meenam, ik wilde dat vliegtuig in, dus het eerste het beste werd eruit gehaald. Daarna gezellig nog even een bakkie gedaan met z'n allen en toen moest er afscheid genomen worden. Best gek, omdat je weet dat je elkaar echt een tijdje niet gaat zien.

De vliegreis ging redelijk snel voorbij en al snel vlogen we de ondergaande zon tegemoet. Een mooi gezicht! Op Hato (vliegveld van Curaçao) aangekomen zouden we opgehaald worden door onze huisbaas. Wachtend op de koffers vroegen we ons af of ons huis wel zou bestaan en of we wel opgehaald zouden worden. Dat zou een goeie grap zijn. De warmte kwam ons tegemoet en bij de uitgang zagen we de huisbaas al aan komen lopen. Meteen kennisgemaakt met de Antilliaanse manier van rijden: Hard! Links, rechts inhalen, toeteren, het maakt allemaal niet uit. Je mag hier ook gerust dronken achter het stuur zitten, kortom een gekkenhuis. Gelukkig zijn we heel bij ons huisje aangekomen! Onze andere twee huisgenootjes hadden meteen een goed plan, omdat we last zouden krijgen van een jetlag, moesten we vooral niet te vroeg naar bed gaan. dat wil zeggen, omkleden en stappen! Ze namen ons mee naar Wet & Wild. Ik wist niet wat ik zag, allemaal gekleurde lichtjes en dansende mensen op het strand. Er speelde een bandje en er liep een man met een slang. Een paradijsje, wat een welkom! Ook nog even de dansen van Curaçao bekeken op Mambo beach. Gaan al die geoefende salsamoves van de laatste maanden toch van pas komen. Ik word altijd helemaal vrolijk van die muziek en het begon bij mij meteen te kriebelen, dus Tom moest eraan geloven, de dansvloer op! Wat kunnen die Antillianen bewegen met hun heupen. Voordat ik hier weg ga wil ik die moves zeker ook onder de knie hebben. Na die avond, heerlijk geslapen.

De volgende ochtend waren Roos en ik al vroeg wakker en zijn we in de hangmatten gaan liggen achter ons huis. Aan de overkant van de tuin komen elke ochtend een tiental leguanen bij elkaar en die konden we dus mooi zien. Wat een prachtige en grote beesten. Zo wil je toch elke dag wel wakker worden. Verder hebben we die dag rustig aangedaan. Omdat we het luie gedoe al een beetje beu waren, zijn we gisterenochtend lekker gaan hardlopen. De mensen hier verklaarden ons volgens mij voor gek, maar wij vonden het lekker. Wel warm zeg. Langs verschillende straten gekomen en hard weggerend voor blaffende honden. Je weet meteen waar je niet moet zijn! Die dag hebben we ook meteen een auto gehuurd en zijn we naar de surfschool gegaan waar Tom waarschijnlijk een dag gaat werken. Dat wordt echt een mooi baantje, lekker in de zon kinderen surfles geven. Ik kreeg toen ineens een goede ingeving, ik wist daar nog wel een mooi strandje in de buurt. Echt weer iets voor mij om dan een aantal keer de foute weg aan te wijzen. Maargoed we zijn er gekomen. Een prachtig plekje waar bijna niemand anders was. Lekker gezwommen en in de zon gelegen. De mannen gingen al snel op ontdekkingstocht en het zweet brak ons uit, toen ze van een hoge rots naar beneden wilde springen. Geen idee of het daar diep was en voordat we iets konden zeggen was Tom al gedoken. Gelukkig stond Jeroen er nog normaal bij, dus het was vast goed gegaan. Vervolgens sprong Jeroen ook nog even. We hebben daar de zonsondergang bekeken, helaas kwam er een wolk en konden we hem dus niet helemaal zien. Volgende keer beter. 'S Avonds werden we meegenomen naar Campo Alegro. We moesten daar een keer geweest zijn volgens onze huisgenootjes en alleen op dinsdag mochten er vrouwen binnen. Lekker aardig he, maar toen ik er rond gelopen had verklaarde dat een hoop. Om het netjes te zeggen, het was gewoon een soort van klein dorpje met allemaal prostituees. Niet normaal, van stripteases tot het bezoeken van een huisje, het kon er allemaal. Bizar om te zien dat dat gewoon toegestaan wordt en dat vrouwen zich daar voor kunnen lenen. Ik had het er ook snel gezien, dus zijn we maar weer weggegaan. Nog een ander tentje bezocht en geëindigd in de Tap' maar in, een karaokebar. We hebben er een mooi feestje van gemaakt en hebben lekker met z'n allen gezongen. Daar ben ik niet vies van! Kortom het waren mooie eerste dagen. Verder gaan we deze week nog langs stage en dan beginnen we volgende week echt, ik heb er zin in!

AYO!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Susanne